เอเดน อำลา

เก้าอี้ที่ว่างเปล่า ไม่ว่าจะหันไปทางไหน
อย่างที่เรารู้ครับ ก่อนเกมนัดนี้มีแต่เรื่องที่ไม่เจริญหูสักเท่าไหร่
เฮนริค มิคิทาเรียน ตัดสินใจไม่เอาชีวิตมาเสี่ยงที่ดินแดนแห่งนี้
การคืนตั๋วจำนวนมากของแฟนบอลทั้งเชลซีและอาร์เซนอล และหนักข้อกว่านั้นคือการคืนตั๋วของสปอนเซอร์
มันบ่งบอกว่าการจะเดินทางมาให้ถึงบากูนั้นไม่ใช่เรื่องยาก แต่เป็นเรื่องที่ลำบากเกินไป และลำบากมากพอที่พวกเขาจะยอมสละเกมสำคัญที่ไม่ได้เกิดขึ้นบ่อยในชีวิตให้ผ่านไป
บากู ที่ไม่มีสนามบินนานาชาติ รองรับนักเดินทางได้เพียง 15,000 คนต่อวัน มันแย่เกินไป และเป็นบทเรียนที่ยูเอฟาจำเป็นต้องเรียนรู้ว่าถึงจะมีเจตนาที่ดีในการกระจายโอกาสให้แก่ชาติสมาชิก โดยเฉพาะชาติที่ไม่ค่อยได้รับโอกาสทางยุโรปตะวันออก แต่มันมีหลายสิ่งที่พวกเขาต้องคำนึงด้วย
เมื่อมีแฟนแท้ๆของสองทีมคู่ชิงเพียงหลักไม่กี่พัน บรรยากาศในสนามโอลิมปิก สเตเดี้ยม บากู จึงเป็นบรรยากาศที่น่าประหลาด
เก้าอี้ว่าง ไร้ชีวิตชีวา
ดูเหมือนเป็นเกมอุ่นเครื่องสักรายการบนแผ่นดินที่ห่างไกลและไร้ความหมาย ไม่เหมือนเกมที่มีเดิมพันใหญ่ ทั้งศักดิ์ศรีและโอกาสที่จะใช้เป็นสปริงบอร์ดสักนิด
และทั้งๆที่มันเป็นเกมที่มีความหมายพิเศษของใครหลายคน
โรมัน อบราโมวิช ได้กลับมานั่งดูเชลซีในสนามอีกครั้ง
โอลิวิเยร์ ชิรูด์ ได้พบเจอทีมเก่า
ปีเตอร์ เช็ก ในฝั่งตรงข้ามก็เจอทีมเก่าและมันเป็นเกมนัดสุดท้ายในชีวิตการเล่นของเขา
เมาริซิโอ ซาร์รี เตรียมอำลาทีมที่ไม่เข้าใจเขาและกลับไปคุมทีมที่ใหญ่ที่สุดในบ้านเกิดแทน
อูไน เอเมรี เป็นจ้าวของรายการนี้ และต้องการแชมป์เพื่อให้อาร์เซนอลได้ไปแชมเปี้ยนส์ ลีก
วิลเลียน เคยลงเล่นนัดชิงรายการนี้และหักอกเมซุต โอซิล เมื่อ 10 ปีที่แล้ว ครั้งที่เขาอยู่กับชัคตาร์โดเนตสก์ ส่วนโอซิลอยู่กับแวร์เดอร์ เบรเมน
และเอเดน อาซาร์ กับเกมนัดอำลาเชลซีของเขา
สุดท้ายแล้วในเกมที่เต็มไปด้วยบรรยากาศประหลาด – ยังดีที่สนามถูกปลุกขึ้นด้วยความตื่นเต้นในเกมจากประตูที่เกิดขึ้น เราได้ความทรงจำบางอย่างกลับมาในเกมนี้
กับการได้เห็นอาซาร์ เริงระบำในสีเสื้อเชลซีเป็นครั้งสุดท้าย
ความจริงสตาร์เบลเยี่ยมไม่ได้ถึงกับเล่นในฟอร์มแห่งชีวิต เหมือนที่ซีเนอดีน ซีดาน เคยทำให้โลกดูในวันที่นำฝรั่งเศสปราบบราซิลในฟุตบอลโลก 2006
เขาเคยเล่นได้ดีกว่านี้มานับไม่ถ้วนกับเชลซี แต่อาซาร์ที่เล่นดีเพียง 70-80% ก็ดีพอที่จะสร้างความแตกต่างและนำชัยชนะมาให้เชลซีได้
ลูกจ่ายให้เปโดร ยิงหนีเป็น 2-0 ไม่ใช่ลูกจ่ายมหัศจรรย์ แต่มันมีประสิทธิภาพมากพอทั้งน้ำหนักและทิศทาง
จากนั้นอีก 2 ประตูจากลูกจุดโทษที่เฉียบขาด และอีกประตูที่ไม่ได้ยากเกินความสามารถของเขา
แม้ฟังแล้วอาจจะเจ็บ แต่ต้องพูดตรงๆว่าอาร์เซนอล ของอูไน เอเมรี เปราะบางและอ่อนแอเกินกว่าจะเป็นคู่ต่อกรที่ดีในเกมนี้
พวกเขาทำให้เชลซีได้รับชัยชนะอย่างง่ายดาย บางทีอาจจะง่ายเกินกว่าที่คู่ปรับจะคิดด้วยซ้ำ
ถ้าไม่มีประตูปลอบใจจากอเล็กซ์ อิโวบี้ บางทีมันอาจจะแย่กว่านี้ด้วยซ้ำ
ตลอด 90 นาทีที่บากู ผมมองไม่เห็นอนาคตของกันเนอร์สในทีมชุดนี้ และมันเป็นงานของเอเมรีที่ต้องหาทางกันไป อย่างน้อยเขามีเวลาอีก 1 ฤดูกาลที่จะหาทางทำให้ทีมดีขึ้นกว่าที่เป็นอยู่ แม้การพลาดแชมป์และพลาดไปแชมเปี้ยนส์ ลีก จะไม่ช่วยอะไรให้ดีขึ้นเลยก็ตาม
สำหรับเชลซี อนาคตของพวกเขาเองก็ลำบาก หากอนุญาโตตุลาการกีฬาไม่เปลี่ยนคำตัดสิน การไม่สามารถซื้อผู้เล่นเข้ามาเสริมทีมได้ 1 ปี จะส่งผลร้ายอย่างมหาศาล
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อพวกเขากำลังจะเสียเอเดน อาซาร์ นักเตะเบอร์หนึ่งที่แบกทีมมา 7 ปีไป
เพียงแต่สำหรับอาซาร์ มันไม่ใช่สิ่งที่เขาต้องคิดอีกแล้ว
นับจากย้ายมาอยู่ในลอนดอน อาซาร์ ทุ่มเทให้เชลซีทุกอย่าง ในปีที่เขาดีที่สุดสามารถนำทีมคว้าแชมป์ลีก 2 สมัย และแม้ทีมจะตกต่ำลงแต่เขาไม่เคยทำให้ใครผิดหวัง
แม้กระทั่งที่ทุกคนรู้แต่ไม่พูดว่าคงเป็นเกมสุดท้ายของเขากับเชลซี เขาก็ไม่ทำให้ใครผิดหวัง รวมถึงตัวเอง
อาซาร์มาในฐานะเด็กน้อย แต่จากไปในฐานะลูกผู้ชายเต็มตัว
ถ้วยยูโรป้า ลีก อาจจะไม่ใช่รางวัลใหญ่ที่สุด แต่มันก็ดีพอจะเป็นของขวัญวันอำลาที่ดีได้ ก่อนจะออกเดินทางสู่การผจญภัยครั้งใหม่
สู่การเป็นนักเตะเบอร์หนึ่งของโลกที่แท้จริงในสีเสื้อของเรอัล มาดริด
และอย่างน้อยสำหรับบากู – เรายังพอมีอะไรให้
จดจำว่าในวันที่เก้าอี้ว่างเปล่า บรรยากาศเหมือนเกมพรีซีซั่น
วันนั้นอาซาร์พาเชลซีคว้าแชมป์สั่งลา